teklik
a. 1. Tek, bir olma durumu. 2. db. Kelimelerde bir varlığı veya çekimli fiillerde bir kişiyi bildiren biçim, tekil, müfret, çoğul, çokluk karşıtı: öğrenci-y-im, ev-im, gel-di-m vb. 3. argo Lira: Seni satmam çocuğum / Dört yüz bin tekliğe -S. F. Abasıyanık.
teklik
Dalın ucundaki tek fındık.
teklik İng. singular
Adlarda ve çekimli fiillerde nesne veya şahsın sayıca tek olması durumu.
teklik
Azerbaycan Türkçesi: täk hal; Türkmen Türkçesi: birlik saan; Gagauz Türkçesi: birlik sayı; Özbek Türkçesi: birlik;Uygur Türkçesi: birlik san; Tatar Türkçesi: berlek san; Başkurt Türkçesi: berlek; Kmk: teklik sanaw; Krç.-Malk.: birlik san; Nogay Türkçesi: bîrlîk san; Kazak Türkçesi: jekeşe; Kırgız Türkçesi: cekelik san; Alt::taňıs too ~ as too; Hakas Türkçesi: pîr san; Tuva Türkçesi: çaňgıstaň sanı; Rusça: yedinstvennoyeçislo
teklik için benzer kelimeler
teklik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
t harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
't', 'e', 'k', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
teklik kelimesinin tersten yazılışı kilket diziliminde gösterilir.