turunç

turunç, -cu Far. turunc

a. bit. b. 1. Turunçgillerden, bütün Akdeniz ülkelerinde yetişen, kışın yaprağını dökmeyen bir ağaç, narenç (Citrus aurantium amara). 2. Bu ağacın portakala benzeyen, suyu acımtırak meyvesi: “Lübnan; portakal, turunç, hurma ve muz memleketiydi.” -R. H. Karay.


turunç İng. Seville orange

Turunçgiller (Rutaceae) familyasından, ülkemizde de yetiştirilen, her dem yeşil ağaçlar.


turunç Fr. bigaradier

(botanik)


turunç Lat. Citrus vulgaris

Tıpta meyve kabukları, yaprakları ve çiçeklerinden elde edilen uçucu yağı kullanılan, kabuğu tentür, şurup, ekstre biçiminde iştah açıcı ve sindirimi kolaylaştırıcı olarak turunç çiçeği suyu ve esansı galenik preparatlarda tat ve koku düzeltici olarak kullanılan sedef otugiller familyasından bir ağaç.


Turunç

Muğla ili, Marmaris ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


turunç için benzer kelimeler


turunç, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'u', 'r', 'u', 'n', 'ç', şeklindedir.
turunç kelimesinin tersten yazılışı çnurut diziliminde gösterilir.