tutkun

tutkun

sf. 1. Gönül vermiş, meftun, meclup: “Kapıda bekleşen tutkunlarından bir tanesinin arabasına atladığı gibi ortadan kayboluyordu.” -E. E. Talu. 2. Bir şeye alışmış, bağlanmış, düşkün: “Ben yine eskisi gibi tutkunum tiyatroya.” -N. Cumalı.


tutkun Fr. Affecté
tutkun

Bol, verimli : Bu yıl tevekler tutkun.


tutkun

Bir şeye ya da birine düşkün, bağlı (kimse).


tutkun

Koyu renk.


tutkun

Ana, baba vb. kimseye bağlı, düşkün.


tutkun

Bulutlu gökyüzü.


tutkun

Tutuk.


Tutkun Köken: T.

Cinsiyet: Kız 1. Gönül vermiş.2. Bir şeye alışmış, bağlanmış, düşkün.Cinsiyet: Erkek 1. Gönül vermiş.2. Bir şeye alışmış, bağlanmış, düşkün.


tutkun için benzer kelimeler


tutkun, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'u', 't', 'k', 'u', 'n', şeklindedir.
tutkun kelimesinin tersten yazılışı nuktut diziliminde gösterilir.