tutsak

a. 1. ask. Savaşta ele geçen düşman, esir. 2. sf. Gitmesine, serbestçe hareketine engel olunan: “Hayatı anlamazsan tutsak olduğunu bile bilemezsin, hakkını arayamazsın.” -E. Işınsu. 3. mec. Bir şeye veya bir kimseye çok bağlı, kendisini bir şeyin etkisinden kurtaramayan kimse: “Her insan kendi kuruluşuna uygun bir romantizmin tutsağı.” -A. İlhan.

Bir borcun ödeneceğine inanca olarak, ödediğinde geri alınmak üzere, borçlunun alacaklıya verdiği değerli şey, rehin

Halk müzik aracı olan sazlarda, burgulardan gelen tellerin tutturulduğu kısım. (Gıranışık -Bilecik)

bk. dutsak.

tutsak için benzer kelimeler

tutsak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, t harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 't', 'u', 't', 's', 'a', 'k', şeklindedir.
tutsak kelimesinin tersten yazılışı kastut diziliminde gösterilir.