vekil

vekil Ar. vek³l

a. (veki:li) 1. Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse. 2. Milletvekili. 3. Bir görevde, asıl görevlinin yerine bakan kimse. 4. esk. Bakan: Hanın avlusundan sokağa vekil ve sefir otomobillerine taş çıkartacak bir lüks otomobil yürüdü. -R. N. Güntekin.

< Ar. vekîl) vekil

vekil

< Ar. vekîl: vekil. || vekel

vekil İng. proxy
vekil İng. proxy
Vekil Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse.

vekil için benzer kelimeler

özdevinimli vekil betiği

vekil, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, v harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'v', 'e', 'k', 'i', 'l', şeklindedir.
vekil kelimesinin tersten yazılışı likev diziliminde gösterilir.