vekil

vekil Ar. vek³l

a. (veki:li) 1. Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse. 2. Milletvekili. 3. Bir görevde, asıl görevlinin yerine bakan kimse. 4. esk. Bakan: Hanın avlusundan sokağa vekil ve sefir otomobillerine taş çıkartacak bir lüks otomobil yürüdü. -R. N. Güntekin.

< Ar. vekîl) vekil

vekil

< Ar. vekîl: vekil. || vekel

vekil İng. proxy
vekil İng. proxy
Vekil Köken: Ar.

Cinsiyet: Erkek Birinin, işini görmesi için kendi yerine bıraktığı veya yetki verdiği kimse.

vekil için benzer kelimeler

özdevinimli vekil betiği

vekil değişken

vekil dikmek

vekil eden

Vekil olarak

vekil öğretmen

vekil sunucu

vekil vükela

vekil, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, v harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'v', 'e', 'k', 'i', 'l', şeklindedir.
vekil kelimesinin tersten yazılışı likev diziliminde gösterilir.