vergi

vergi

a. 1. Kamu hizmetlerine harcanmak için hükûmetin, yerel yönetimlerin yasalara göre doğrudan doğruya veya bazı malların fiyatlarının üstüne koyarak dolaylı yoldan herkesten topladığı para: “Önce vergiyi kolay tahsil etmenin vesilesini hazırlasınlar.” -B. Felek. 2. mec. Bir kimsenin doğuştan sahip olduğu iyi nitelik.


vergi İng. tax, taxation

Kamu giderlerini karşılamak amacıyla devletin veya devletin yetkilendirdiği diğer kamu tüzel kişilerinin, hukuki zorunluluk altında, yasayla belirtilen kurallara göre ve karşılıksız olarak gerçek ve tüzel kişilerin gelir ve malları üzerinden nakdi ya da aynî olarak aldıkları pay.


vergi İng. tax

Devlete ilişkin genel giderleri karşılama amacı ile yükümlülerinden çeşitli adlarla alınan para.


vergi İng. television licence fee

TV. Çeşitli ülkelerde, almaç iyelerinden belirli sürelerde vergi biçiminde alınan para. (Türkiye'de, almacın bulunduğu yerin nüfusuna ve almacın kullanılma amacına göre "Televizyon yıllık ruhsat ücreti" adı altında, değişen bir para alınır).


vergi

bk. virgü


Vergi Köken: T.

Cinsiyet: Erkek Bir kimsenin doğuştan sahip olduğu iyi nitelik.


vergi için benzer kelimeler


vergi, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, v harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'v', 'e', 'r', 'g', 'i', şeklindedir.
vergi kelimesinin tersten yazılışı igrev diziliminde gösterilir.