yalman
sf. hlk. 1. Eğik. 2. Sarp, dik. 3. a. Kesici ve batıcı araçların kesen veya batan bölümü: İstanbul'dan çıkar padişahın fermanı / Gökte döner mızrağının yalmanı -Halk türküsü.
yalman
Eğri, yanlamasına (kesme, gitme vb. için).
yalman
Mızrak ucu.
yalman
Bulgur döğülürken kullanılan tahta karıştırıcı.
yalman
Ağaç parçası.
yalman
Ufalanmaya elverişli, kaypak, yumuşak.
yalman
Dik, sarp.
yalman
Düzgün, parlak, yassı taş.
yalman
Mızrak, kılıç ucu
yalman
Kılıcın, kamanın, bıçağın, mızrağın, süngünün ağzı veya ucu.
Yalman Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
Yalman
Aksaray ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
yalman için benzer kelimeler
yalman, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'a', 'l', 'm', 'a', 'n', şeklindedir.
yalman kelimesinin tersten yazılışı namlay diziliminde gösterilir.