yalnız
sf. 1. Yanında başkaları bulunmayan: Sokaktaki yalnız çocuk. 2. zf. (ya'lnız) Yanında başkaları olmayarak: İki refik, sevgili arkadaşlarını yalnız bırakmak istemediler. -A. H. Müftüoğlu. 3. zf. (ya'lnız) Yalnızca: Kendisini yalnız Bombay'a kadar götürecek tren parası vardı. -F. R. Atay. 4. bağ. Ama: Giderim yalnız arkadaşlarımı isterim. Güzel yalnız biraz renksiz. 5. a. ruh b. Toplumsal ilişkilerden yoksun veya yoksun bırakılan kişi.
yalnız Fr. Solitaire
yalnız
Yalnız, sadece
yalnız İng. isolate
Toplumsal ilişkilerden yoksun ya da yoksun bırakılan kişi.
Yalnız
Amasya ili, Sarıbuğday bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Yalnız
Elâzığ ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
yalnız için benzer kelimeler
yalnız, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'a', 'l', 'n', 'ı', 'z', şeklindedir.
yalnız kelimesinin tersten yazılışı zınlay diziliminde gösterilir.