yalpak

yalpak, -ğı

a. hlk. 1. Dalkavuk. 2. Sarp yer, uçurum. 3. sf. Sokulgan, cana yakın.

yalpak

1. Sarp yer, uçurum. 2. Eğimli yer. 3. Kayan yamaç. 4. Çukur yer.

yalpak

Eğri ağaç.

yalpak

Yassı, düz ve kaygan.

yalpak

Üst yanı ince, altı kalın olduğundan, gömüldüğü yerden çıkmayan taş.

yalpak

1. Dalkavuk, yüze gülücü, yalancı. 2. Dönek.

yalpak

Güleryüzlü, şen, sevimli.

yalpak

Başörtüsü.

yalpak

1. Şaşkın, beceriksiz. 2. Mürdar kıyafetli.

---

yalpak, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'a', 'l', 'p', 'a', 'k', şeklindedir.
yalpak kelimesinin tersten yazılışı kaplay diziliminde gösterilir.