yararcılık
a. 1. Ahlaki iş ve davranışlarda yararın ilke edinilmesi. 2. fel. Doğruluğu ve gerçekliği tek yanlı olarak yalnızca hareketlerin sonuçları ve başarıları ile değerlendiren öğreti, faydacılık, pragmatizm.
yararcılık İng. utilitarianism
1. Bir işin, bir eylemin doğruluk derecesini o iş ve eylemdeki yararlıkla değerlendiren, yarar ilkesini doğru davranışların ölçüsü olarak kabul eden ve böylece yarar ile ahlak arasında sıkı bir ilişki kuran öğreti. 2. Genel mutluluğa uymayı ahlaksal değerin ölçütü olarak gören öğreti.
yararcılık İng. Utilitarism
(Lat. utilis = fayda, yarar) : 1. Yararın yaşam ilkesi yapılması. 2-Ahlaksal eylem ve davranışlarda yararın ilke yapılması: Yararlı olan iyidir: a. tek kişinin, ya da b. toplumun yararı göz önünde bulundurulur. 3. Özellikle Bentham ve J.S. Mill'in ahlak ve siyasa öğretisi, temel ilkesi: "Olabildiğince çok sayıda insanın olabildiğince çok mutluluğu."
yararcılık
bk. faydacı felsefe
yararcılık İng. utilitarism
Herhangi bir şeyin değer ölçütü olarak işe yararlık durumunu ele alan görüş.
yararcılık İng. utilitarianism
Herhangi bir davranış ya da eylemin aktöreye uygunluğunun ölçütünü çoğunluk için yararlı olmada bulan düşünce akımı.
yararcılık İng. utilitarianism
1. Eylemin kendisinden çok ulaşılan sonuçların iyi veya kötü, doğru veya yanlış oluşuyla ilgilenen etik görüş. 2. İyinin, mutluluk veya hazza ve dolayısıyla da doğruya eşit olduğu biçimindeki görüş.
yararcılık İng. utilitarianism
Bir bilgi ya da işlemin değerini yararcı niteliğinde bulan düşünce yaklaşımı.
yararcılık, 10 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'a', 'r', 'a', 'r', 'c', 'ı', 'l', 'ı', 'k', şeklindedir.
yararcılık kelimesinin tersten yazılışı kılıcraray diziliminde gösterilir.