yargıç
a. huk. Millet adına, yargı yetkisini kullanarak yasaya aykırı davranışlarda veya uyuşulmayan işlerde yasayı yerine getirmekle, adaleti gerçekleştirmekle görevli kimse, hâkim: Hem benim avukat veya yargıç olmak isteyip istemediğimi de hesaba kattıkları yoktu. -N. Cumalı.
yargıç Fr. İncisive
yargıç İng. judge
Ulus adına, bireylerin birbirleri ve bireyle devlet arasında çıkan uyuşmazlıkları yasalara göre ve yargı yolu ile çözümleyen kişi.
yargıç
hâkim.
yargıç
1. Sepet yapmak için hazırlanan kargı ve kamışları birkaç parçaya ayırmağa yarayan araç. (*Kemalpaşa -İzmir) 2. Ağaçlarda aşı yapmakta kullanılan araç. (*Kemalpaşa -İzmir)
Yargıç İng. Juge
yargıç için benzer kelimeler
yargıç, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
y harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'y', 'a', 'r', 'g', 'ı', 'ç', şeklindedir.
yargıç kelimesinin tersten yazılışı çıgray diziliminde gösterilir.