yiv

yiv

a. 1. Bir yüzeyin üzerinde çizgi biçiminde olan, sarmal girinti veya çıkıntı. 2. Bir dişli çarkta veya bir vidada iki diş arasında kalan çukur bölüm. 3. Bir sütun gövdesinin veya bir vazo karnının çevresine eşit aralıklarla paralel veya sarmal olarak uzunlamasına açılan oyuk. 4. Ek çizgisi: Kafatasının yivleri. 5. Saçta ayırma yeri.


yiv

1. Kıyı.


yiv

Saçtaki aralık.


yiv

Kumaşta bükülen yerlerde oluşan çizgi.


yiv

İki tarla arasındaki boş alan.


yiv

Sıra.


yiv

1. Yara izi. 2. İz. 3. Girinti, yarık.


yiv

Set, çıkıntı.


yiv

Çamaşır söküğü.


yiv

Özsu: Bu dal yivsizmiş, düdük çıkaramadım


yiv

Küçük dikenlik.


yiv

Koku: Köpek gibi yiv çeksem, köyde mal koymazdım.


yiv

Ek.


yiv

1. Çatlak, yarık. 2. Kıyı.


yiv İng. fluting, groove

(Mimarlık) Bir yüzey üzerine oyulan ince oluk gibi yol. a. bk. silme.


yiv

Elbiselerdeki kenar dikişi. (Yenikent *Aksaray -Niğde)


yiv

Birbirine bitişik olan iki şey arasındaki çizgi, derz.


yiv için benzer kelimeler


yiv, 3 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, v harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'i', 'v', şeklindedir.
yiv kelimesinin tersten yazılışı viy diziliminde gösterilir.