yiyici

yiyici

sf. 1. Yiyen: Et yiyici hayvanlar. 2. mec. Rüşvet alan (kimse), mürtekip: “Tamahkâr ve yiyici bir adam olduğunu söylemek isteyenler delilsiz kalırdı.” -K. Korcan. 3. hlk. Çok yiyen, obur.

yiyici

Frengi.

yiyici

Rüşvet alan.

yiyici

1. Çok yiyen, obur. 2. Hazır yiyici: Bizim evde yiyici çok ama hepsi benim elime bakar.

yiyici İng. corrosive

Yenime uğratabilecek özellikte olan.

---

yiyici için benzer kelimeler

---

yiyici, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, y harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'y', 'i', 'y', 'i', 'c', 'i', şeklindedir.
yiyici kelimesinin tersten yazılışı iciyiy diziliminde gösterilir.