zamane

zamane Ar. zam¥ne

a. (zama:ne) 1. İçinde bulunulan zaman, dönem: Karısı, evin hayatını, kendisi yokken en akıllı adamlar gibi zamaneye uydurmuştu. -Ö. Seyfettin. 2. Yakınma veya hafifseme yoluyla şimdiki zaman: Hep bunlar yeni avukatlık çenebazlığı, zamane lafları. -H. R. Gürpınar.

zamane için benzer kelimeler

zamane adamı

zamane çocuğu

zamane hastalığı

zamane, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, z harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'z', 'a', 'm', 'a', 'n', 'e', şeklindedir.
zamane kelimesinin tersten yazılışı enamaz diziliminde gösterilir.