zamir
(I) a. db. Kişi, dönüşlülük, gösterme, soru ve belirsizlik kavramları vererek varlıkların yerini tutan söz, adıl: Onu ya insana verilen özel adla ya da adın yerini tutan bir zamirle gösterir. -A. Erhat.
zamir Ar. øam³r
(II) a. (zami:ri) esk. İçyüz: Bu sözüyle zamirini dışa vurmuş oldu.
zamir Fr. pronom
Önce geçen veya sonradan gelecek olan bir ismin yerine kullanılan ve onun anlattığı şeyi bildiren, kelime veya takı. Zamirler ya ben, sen, o, kim gibi ayrı kelime halinde bulunarak AYRILI, veya -im, -sin gibi takı şeklinde SIĞINIK diye ayrılırlar. Bu kelimelere Bkz.
zamir İng. pronoun
Kişilerin ve canlı cansız ad grubundaki varlıkların yerini tutma, onları işaret veya soru yolları ile temsil etme görevi yüklenmiş olan ad soylu kelime türü. Şahıs gösteren ben, sen, o, bunlar, şunlar, onlar, şahıs zamirleri, dönüşüklülük gösteren kendim, kendin, kendi, kendisi, kendimiz, kendiniz, kendileri zamirleri; bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar işaret zamirleri; biri, birisi, başkası, herkes, kimse vb. belirsizlik zamirleri; hangisi, kim, ne, neyi, neden vb. soru zamirleri gibi türleri vardır.
zamir
Azerbaycan Türkçesi: äväzlik; Türkmen Türkçesi: çalışma; Gagauz Türkçesi: aderlik; Özbek Türkçesi: ólmóş; Uygur Türkçesi: almaş; Tatar Türkçesi: almaşlıq; Başkurt Türkçesi: almaş; Kmk: oranca; Krç.-Malk.: almaş;Nogay Türkçesi: awis; Kazak Türkçesi: esimdik; Kırgız Türkçesi: at atooç; Alt:: soluma; Hakas Türkçesi: orındı;Tuva Türkçesi: at ornu; Rusça: mestoimeniye
Zamir Köken: Ar.
Cinsiyet: Erkek 1. İç, iç yüz. 2. Yürek, vicdan. 3. Gönülde gizli olan sır. 4. Adın yerini tutan sözcük.
zamir için benzer kelimeler
zamir, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
z harfi ile başlar, r harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'z', 'a', 'm', 'i', 'r', şeklindedir.
zamir kelimesinin tersten yazılışı rimaz diziliminde gösterilir.