antika
sf. (anti'ka) 1. Tarihsel bir döneme ait olan: Sofadaki antika yerli saat, ihtiyar göğsü hırlaya hırlaya ağır ölçülü vuruşlarla gece yarısını çaldı. -H. R. Gürpınar. 2. tar. Antik. 3. a. Eski çağlardan kalma eser. 4. a. Mendil, örtü, yatak çarşafı vb. bezlerin kenarlarına paralel ipliklerden bir bölümü çekilip dikey olanların ikisi, üçü bir arada tire ile sarılarak yapılan diş diş süs, sıçandişi. 5. mec. Genele, olağana, geleneğe aykırı, acayip, tuhaf, çarliston marka: Hasılı antika bir herif. -Ö. Seyfettin.
antika
< İt. antica: acaip kimse; bir tür nakış işi
antika Alm. Antiquität
Eskiden kalma eşya. a. bk. antik.
antika için benzer kelimeler
antika, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'n', 't', 'i', 'k', 'a', şeklindedir.
antika kelimesinin tersten yazılışı akitna diziliminde gösterilir.