ayan

sf. esk. Belli, açık.

1. Köy ya da mahalle muhtarı. 2. İhtiyar, yaşlı koca. 3. “Ayeğen”, “ayol” gibi bir hitap şekli.

Zakkum.

Muhtar

1-Osmanlılarda, bir kentin ileri gelenleri. 2-Osmanlılarda, XVIII. yüzyıldan bu yana illerin yönetiminde yetki kazanmış yerli kişiler. 3. Ayan Meclisi üyesi.

ç. a. (a:ya:n) esk. 1. İleri gelenler. 2. Senato üyeleri.

Çankırı ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

Tokat ili, Doğanyurt bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

ayan için benzer kelimeler

ayan, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'y', 'a', 'n', şeklindedir.
ayan kelimesinin tersten yazılışı naya diziliminde gösterilir.