ayan
ayan Ar. ¤iy¥n
ayan
ayan
ayan
ayan
âyan Ar. a¤y¥n
Ayan
Ayan
Âyan İng. Ayan Alm. Ayan Fr. Ayan
sf. esk. Belli, açık.
ayan
1. Köy ya da mahalle muhtarı. 2. İhtiyar, yaşlı koca. 3. Ayeğen, ayol gibi bir hitap şekli.
ayan
Zakkum.
ayan
Muhtar
ayan
1-Osmanlılarda, bir kentin ileri gelenleri. 2-Osmanlılarda, XVIII. yüzyıldan bu yana illerin yönetiminde yetki kazanmış yerli kişiler. 3. Ayan Meclisi üyesi.
âyan Ar. a¤y¥n
ç. a. (a:ya:n) esk. 1. İleri gelenler. 2. Senato üyeleri.
Ayan
Çankırı ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Ayan
Tokat ili, Doğanyurt bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Âyan İng. Ayan Alm. Ayan Fr. Ayan
ayan için benzer kelimeler
ayan, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
a harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'a', 'y', 'a', 'n', şeklindedir.
ayan kelimesinin tersten yazılışı naya diziliminde gösterilir.