ayrışık

ayrışık

sf. 1. Ayrışmış olan. 2. Ayrı türden, çeşit çeşit, muhtelif, heterojen. 3. kim. Birbirlerine çok fazla benzer özellikler taşımayan parça veya birimlerden oluşan bütün veya topluluk, ayrı cinsten, heterojen.

ayrışık İng. heterogeneous

(Yun. heterogenes: heteros = başka, genos = cins) Başka cinsten olan; aynı türden olmayan. Karşıtı bk. bağdaşık

ayrışık İng. decomposed

Ayrışım olayına uğramış olan.

ayrışık İng. 1- decomposed, 2- various, different

1. metalbilim: Ayrışım olayına uğramış olan (özdek). 2-kimya: Ayrı türden, değişik.

ayrışık Osm. mukatta, munfasıl

Osmanlı abecesinde, kendisinden sonra gelen harfle bitişmeyen (harf). Karşıtı bk. bitişik.

---

ayrışık için benzer kelimeler

---

ayrışık, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, a harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'a', 'y', 'r', 'ı', 'ş', 'ı', 'k', şeklindedir.
ayrışık kelimesinin tersten yazılışı kışırya diziliminde gösterilir.