birincil

sf. 1. Sırada, önemde ilk yeri alan. 2. Asli: “Sözler ve eylemler birincil anlamlarını yitirdiler, her şey dolaylı yollardan bir başka şeyin göstergesi hâline geldi.” -E. Şafak.

ilk, en yalın, en önemli olay , biçim ya da küme. Örn. karmaşık tepkimeler dizgesindeki en önemli ya da en hızlı tepkime.

birincil için benzer kelimeler

birincil, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'i', 'r', 'i', 'n', 'c', 'i', 'l', şeklindedir.
birincil kelimesinin tersten yazılışı licnirib diziliminde gösterilir.