bitim
a. 1. Bitme işi. 2. Son, nihayet, münteha.
bitim Fr. Terminaison
bitim
1. Yetişiş, kuruluş, yapı: Bu çocuk neden zayıf?-Bitimi öyle. 2.Ekinin yerden bitmesi, çimlenme.
bitim
bk. son
bitim İng. conclusion
Oyunun sonuca ilişkin kesimi.
bitim
hitâm (bk. sona erme, ortadan kalkma).
bitim İng. finish
Bitirme işleminde yapılan iş.
bitim Fr. Achèvement
Dramda ve destan şiirlerinde çözülüşün sonu.
bitim İng. conclusion
Oyunun sonucu; sonuç bölümü.
bitim Fr. final
Oyun, roman ya da benzeri türlerde sonlama bölümü.
Bitim Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Son, sonuç. 2. Yapı, kuruluş. 3. Ekinin yerden bitmesi, çimlenme.
bitim için benzer kelimeler
bitim, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
b harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'b', 'i', 't', 'i', 'm', şeklindedir.
bitim kelimesinin tersten yazılışı mitib diziliminde gösterilir.