bitim

bitim

a. 1. Bitme işi. 2. Son, nihayet, münteha.

bitim Fr. Terminaison
bitim

1. Yetişiş, kuruluş, yapı: Bu çocuk neden zayıf?-Bitimi öyle. 2.Ekinin yerden bitmesi, çimlenme.

bitim

bk. son

bitim İng. conclusion

Oyunun sonuca ilişkin kesimi.

bitim

hitâm (bk. sona erme, ortadan kalkma).

bitim İng. finish

Bitirme işleminde yapılan iş.

bitim Fr. Achèvement

Dramda ve destan şiirlerinde çözülüşün sonu.

bitim İng. conclusion

Oyunun sonucu; sonuç bölümü.

bitim Fr. final

Oyun, roman ya da benzeri türlerde sonlama bölümü.

Bitim Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Son, sonuç. 2. Yapı, kuruluş. 3. Ekinin yerden bitmesi, çimlenme.

---

bitim için benzer kelimeler

---

bitim, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'i', 't', 'i', 'm', şeklindedir.
bitim kelimesinin tersten yazılışı mitib diziliminde gösterilir.