buruk

buruk, -ğu

a. 1. Uygun olmayan şartlar sonucu dönerek büyüyen ağacın kerestesi. 2. sf. Burulmuş olan. 3. sf. Tadı kekre olan (meyve): “Vişne şerbetinin bu buruk tadı gerçek midir?” -A. İlhan. 4. sf. mec. Alınarak küskünlük gösteren, gücenmiş (kimse): “Rahmi'ye karşı o da ötekiler gibi buruktu.” -T. Buğra.


buruk Fr. Tordu
buruk

Şiddetli kar, fırtına, kasırga


buruk

1. Aksak, topal, eğri basan. 2. Eğri, çarpık. 3. bk. bükrü. 4. Düzgün konuşamayan, dili dönmeyen. 5. Aksi, ters, inatçı. 6. Husyesiz erkek.


buruk

Kuru incir.


buruk

Cimri.


buruk

Tatsız su.


buruk

Ağırcanlı, işi ağır yapan, beceriksiz.


buruk

Kambur


buruk

Topal, aksak: Buruk herifin biri.


buruk

1. Çapraz. 2. Şaşı.


buruk Osm. buruk

Uygun olmayan koşullar sonucu dönerek büyüyen ağacın kerestesi.


Buruk Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.


Buruk

Adana ili, Yüreğir ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


buruk için benzer kelimeler


buruk, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, b harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'b', 'u', 'r', 'u', 'k', şeklindedir.
buruk kelimesinin tersten yazılışı kurub diziliminde gösterilir.