diksiyon

diksiyon Fr. diction

a. 1. Seslerin, sözlerin, vurguların, anlam ve heyecan duraklarını kurallarına uygun olarak söyleme biçimi: “Müfredat programlarında kıraat yani diksiyon dersi yok.” -B. Felek. 2. Konuşulan dilin incelenmesi ve kullanılması. 3. tiy. Duru, açık vurgulama ve çıkaklara tam uyarak konuşma.


diksiyon Osm. belâgat

Konuşmada ve okumada seslerin, kelimelerin, vurguların, anlam ve heyecan duraklarının açık ve anlaşılır olmasına dikkat eden konuşma biçimi; düzgün söz söyleme sanatı: Özel televizyon kanallarında diksiyonu bozuk konuşmacılar hiç eksik değil… diksiyon bozukluğu bağışlanır bir kusur değildir vb.


diksiyon İng. diction

Tiyatroda duru, seçik, saydam vurgulama ve çıkaklara tam uyarak konuşma, güzel konuşma sanatı.


diksiyon için benzer kelimeler


diksiyon, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'i', 'k', 's', 'i', 'y', 'o', 'n', şeklindedir.
diksiyon kelimesinin tersten yazılışı noyiskid diziliminde gösterilir.