dillenmek
(nsz) 1. Çocuk konuşmaya başlamak. 2. Konuşma yeteneği olmayan varlık konuşmak, dile gelmek: Elini uzatıp tam koparacağı sırada mor menekşe dillendi. -Koparma beni. -T. Dursun K. 3. Onaylanmayan bazı davranışlar yüzünden hakkında dedikodu yapılmak, dile düşmek: Kasabanın, evi basıla taşlana dillenmiş en namlı kahpesini, Yatık Emine'yi bir gece atına almış köye getirmişti. -R. H. Karay.
dillenmek
1. Cevap vermek, karşısındakine inat edercesine konuşmak. 2. Dile düşmek, dedikodusu yapılmak.
dillenmek
Nazar olmak.
dillenmek
Dili açılmak, söylemeye başlamak
dillenmek, 9 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'i', 'l', 'l', 'e', 'n', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
dillenmek kelimesinin tersten yazılışı kemnellid diziliminde gösterilir.