dilsiz
dilsiz
dilsiz Osm. Bî-zeban
sf. 1. Konuşma engelli, konuşamayan, ahraz. 2. mec. Ses çıkarmayan, sessiz olan (kimse).
dilsiz Osm. Bî-zeban
Sarayda hazine, kiler ve seferli koğuşlarında üçer, dörder tane bulunan ve sürekli olarak padişahın kapısında nöbet tutan sağır ve dilsiz kimse.
dilsiz için benzer kelimeler
dilsiz, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'i', 'l', 's', 'i', 'z', şeklindedir.
dilsiz kelimesinin tersten yazılışı zislid diziliminde gösterilir.