doğrultu
a. 1. Yön, istikamet: Eğitim ve öğretim, Atatürk ilkeleri ve inkılapları doğrultusunda ... devletin gözetim ve denetimi altında yapılır. -Anayasa. 2. Tutulan, izlenen yol. 3. mat. Paralel olmayan iki sonsuz doğruyu birbirinden ayırt ettiren durum: Düz gittiği veya geldiği düşünülen bir okun uzayda kalan izi, okun doğrultusunu gösterir. 4. mat. Belli bir sonsuz doğrunun belirttiği tek yol, istikamet.
doğrultu İng. direction
Koşut olmayan iki sonsuz doğruyu birbirinden ayıran yönelim özelliği; belli bir sonsuz doğrunun gösterdiği tek yol.
doğrultu İng. Line
Vuruşma duruşunda ya da bir çelgi çatmasında, savut uçlarının gösterdiği yukarı-dışarı, yukarı-içeri, aşağı-dışarı, aşağı-içeri diye adlandırılan dört yönden her biri.
doğrultu Osm. istikamet
(fizik, matematik)
doğrultu İng. direction
Alanda yapılan bir örneklemede, belli bir başlangıç noktasından yola çıkarak konut birimleri arasından örnek almak üzere izlenen yön.
doğrultu İng. strike
Bir katman yüzeyinin, yatay düzlemle kesiştiği çizginin öğlen dairesine göre yönü. (Katmanın uzandığı yönü gösterir.)
doğrultu için benzer kelimeler
doğrultu, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'o', 'ğ', 'r', 'u', 'l', 't', 'u', şeklindedir.
doğrultu kelimesinin tersten yazılışı utlurğod diziliminde gösterilir.