dokunaç

dokunaç, -cı

a. hay. b. Birçok omurgasız hayvanın başında bulunan, dokunmaya, tutmaya yarayan hareketli uzantı.


dokunaç İng. tentacle

1. Birçok omurgasız hayvanlarda bulunan ve duygu almaya yarayan ince uzun organlar. Tentakül. 2. Böcek yiyen bitkilerde böceği yakalamaya yarayan yapışkan uzantılar.


dokunaç Osm. levahik-ı lâmise

(biyoloji, botanik, zooloji)


dokunaç Lat. tentakulum

Genellikle omurgasız hayvanlarda bulunan, duyu almaya ve tutunmaya yarayan ince uzun yapılar, tentakül.


dokunaç İng. tentacle

1. Birçok omurgasız hayvanda bulunan duyu almaya yarayan ince uzun organlar. 2. Böcek yiyen bitkilerde böceği yakalamaya yarayan yapışkan uzantılar. 3. Tentakül.


dokunaç İng. tentacle

(karşılık: tentakül), (Lat. tentaculum): Birçok omurgasız hayvanların başında bulunan ve duygu almaya yarayan uzun, ince organlar.


dokunaç, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, ç harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'o', 'k', 'u', 'n', 'a', 'ç', şeklindedir.
dokunaç kelimesinin tersten yazılışı çanukod diziliminde gösterilir.