dönmek

(nsz) 1. Kendi ekseni üzerinde veya başka bir şeyin dolayında hareket etmek: “İçeride anahtarın acı bir gıcırtısıyla döndüğünü duydum.” -Y. Z. Ortaç. 2. (-den, -e) Geri gelmek, geri gitmek: “Ertesi gün aynı yoldan Bodrum'a döndük.” -Halikarnas Balıkçısı. 3. (-e) Yönelmek: “Babam birdenbire bana döndü.” -S. F. Abasıyanık. 4. (-i) Sapmak: “Gülümseyerek bir köşeyi döndü.” -P. Safa. 5. (-e) Bir şeyi andıracak duruma girmek, benzemek: “Dikmen yolları, mabede adak için gidenlerin yollarına dönmüştü.” -A. Gündüz. 6. Sınıfta kalmak: Çocuk çalışmazsa bu yıl döner. 7. (-e) Durumdan duruma geçmek, değişmek, olduğundan daha değişik bir durum almak, benzemek: “Erkekler tekaüt olunca çocuğa dönüyorlar.” -R. N. Güntekin. 8. (-de) Belirli bir yerde dolaşmak. 9. (-de) Kendini bir yandan bir yana çevirmek: Yatağında sabaha kadar dönüp durdu. 10. Yönetilmek, düzene konulmak, çekip çevrilmek. 11. (-e) Söz konusu etmek, hatırlamak: “Biz yine onun gençliğine, lise öğretmeni olduğu zamana dönelim.” -H. Taner. 12. (-e) Bırakılan bir konu veya işe başlamak. 13. mec. Hileyle, gizlice yapılmak: “Burada bir şeyler oluyor, bir şeyler dönüyor ama anlayamıyorum.” -R. H. Karay. 14. din b. İnanç, din veya düşüncesini değiştirmek: “... annesinin İtalyan Yahudisiyken döndüğünü söylemişti.” -Ö. Seyfettin.

Boğaya çektirilen inek gebe kalmayıp tekrar çiftleşmek istemek.

Bulanmak, altüst olmak: Yüreğim döndü.

Bir kimseden nefret edip yüz çevirmek, soğumak.

Dönmek (bk. dünmek)

< ET tönmek: dönmek. || donmak

Dönme eylemi.

1. Değişmek, bozulmak, bir halden başka bir hale geçmek. 2. Vazgeçmek, ferağat etmek. 3. Benzemek. 4. Çevrilmek, tercüme olunmak, naklolunmak

dönmek için benzer kelimeler

dönmek, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'ö', 'n', 'm', 'e', 'k', şeklindedir.
dönmek kelimesinin tersten yazılışı kemnöd diziliminde gösterilir.