durgu
a. hlk. 1. Sekte. 2. müz. Bir müzik eserinde, bitiş etkisi yapan armonik zincirlemeler bütünü.
durgu Fr. Pause
durgu Osm. vakfe
Söylemede kelimeler arasında yapılan duraklama, ki ya soluk alma ihtiyacıyla (SOLUK DURGUSU, Pause de souffle), ya ifadede bağlantı yerlerini göstermek üzere GRAMATİKAL veya DİZİMSEL DURGU, P. grammaticale ousyntaxiqpe), ya düşünce zincirinin halkalarını ayırmak için" (ANLAMLIK DURGU, P. de sens), ya da bir taylam (rythme) veya düzem (eadance) sağlamak amacıyla (TARTI DURGUSU veya DURAK, P. métrique ou Coupe) yapılır.
durgu Osm. Vakfe
Okumada, deyitlemede anlamın, kelimeler arasında gerektirdiği duraklama.
durgu İng. pause
Bir tümce ya da konuşma içindeki duruş, susuş.
durgu Osm. vakfe
1. Konuşmada, okumada anlamı etkileyen kısa duruş. 2. bk. durak 2.
durgu için benzer kelimeler
durgu, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
d harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'd', 'u', 'r', 'g', 'u', şeklindedir.
durgu kelimesinin tersten yazılışı ugrud diziliminde gösterilir.