duruk

duruk, -ğu

a. fiz. 1. Hareket etmeyen nesnelerin üzerindeki kuvvet dengeleri ile uğraşan bilim dalı, statik. 2. Dalgalı akımlı elektrik motor veya üreteçlerinde hareketsiz bölüm, stator. 3. sf. Hareketi olmayan, belirli bir süre değişmeyen, statik, dinamik karşıtı. 4. sf. Kuvvetlerin dengelenmesiyle ilgili olan.


duruk

Tepe, en yüksek yer, uç


duruk

Berrak, lekesiz


duruk

Boy atmamış, gelişmemiş: Bu çam duruk.


duruk

Yutulamayan, boğazda kalan yiyecek.


duruk

Yoğurt konulan taştan oyma kap.


duruk İng. statics

(Resim, Heykel, Mimarlık) Devimsiz etki yapan. Kuvvetli, sert etki için de aynı terim kullanılmaktadır. a. bk. devimli.


duruk Fr. stator

(fizik)


duruk İng. static

1. Durgun ayrım, çekim, film, kurgunun yarattığı etki, nitelik. 2. Alıcının hiç devindirilmemesinden doğan durum.


duruk İng. static, 2- b. statics, 4- stator

1. genel uygulayım: a. Belirli bir süre değişmeyen, olduğu gibi kalan. b. Devimsiz, devinimi olmayan, dönmeyen. 2. fizik, mekanik: a. Güçlerin dengelenmesine ilişkin. b. Devinmeyen nesnelerin üzerindeki kuvvet dengeleri vb. ile uğraşan bilim dalı. 3. sinema: Alıcının devimsiz tutulduğu durum. 4. fizik, elektrik: Dalgalı akım motor ya da üreteçlerinde, devinmeyen, inkitimin düştüğü bölüm.


Duruk Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Durulmuş, duru, berrak. 2. Doruk. 3. Belli bir süre değişmeyen, olduğu gibi kalan.


Duruk Fr. Statique

duruk için benzer kelimeler


duruk, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, d harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'd', 'u', 'r', 'u', 'k', şeklindedir.
duruk kelimesinin tersten yazılışı kurud diziliminde gösterilir.