etki

a. 1. Bir kimse veya nesnenin başka bir kişi veya şey üzerindeki gücü, tesir: “Yaşadıklarını yazmanın böylesine bir etki yapabileceğinden hiç haberim yoktu.” -A. Kutlu. 2. Bir etken veya bir sebebin sonucu: Tokadın etkisi kötü oldu. 3. mec. Bir kimse üzerinde bırakılan izlenim: “Sustu, istediği etkiyi tam olarak yapmak için olmalıydı bu.” -T. Buğra.

1. Eziyet, sıkıntı, aşırı güçlük. 2. Büyü.

-> Nedenin bağlılaşık kavramı. 1. Nedensellik bağlantısı içinde: a. Bir nedenin sonucu olarak düşünülen olay. b. Bir nedenin doğurduğu gerçek olay. 2. Bir şeyin verdiği izlenim. (Ör. Etki yapmak, iyi bir etki yapmak.)

Birtakım sonuçlar, tepkiler, olaylar ya da görüngüler ortaya çıkaran neden.

1) te'sîr. 2) hüküm.

(Deneysel tasarım) Bir etken düzeyinin değişimi ile yanıtta oluşacak değişiklik.

1. Özdeğin sonsuz türlerinden bir ya da birkaçının, başkalarında uyandırdığı her türlü iz ve iz bırakma eylemi. 2. Nedensellik,bağlantısı içinde bir nedenin sonucu.

(kimya)

Bir oyun sırasında belirli bir etki yapmak için kullanılan müzik, gürültü, sis, yağmur, kar, güneş, gece, fırtına, yıldırım gibi her çeşit ses ve ışık öğelerinin tümü.

Yığın iletişiminde kaynaktan çeşitli araçlarla aktarılan iletilerin okur, izleyici, dinleyici gibi alımcılar üzerindeki etkileyici sonucu.

etki için benzer kelimeler

etki, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, e harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'e', 't', 'k', 'i', şeklindedir.
etki kelimesinin tersten yazılışı ikte diziliminde gösterilir.