genizsilleşme
a. db. Dudak ünsüzünün geniz ünsüzüne dönmesi. Türkçede ve Türk lehçelerinde b sesinin m sesine dönmesi gibi.
genizsilleşme İng. nasalisation
Geniz ünsüzlerinin benzeştirme yolu ile yakınındaki ünsüzleri kendi boğumlanma noktasına çekmesi olayı. Türk dilinin eski metinlerinde, bugünkü lehçelerde ve Anadolu ağızlarında yer alan bir olaydır: ET. ben>men, biñ>miñ «bin», beñgü>meñgü «ebedi», buñ>muñ, Anad. ağzl. diñlemek>diñnemek «dinlemek»; anlatmak>annatmak, pıñar>mıñar «pınar», beñgi>meñgi, beñi>meñi «sevinç», binmek>minmek, nişanlı>nişannı, yanlış>yannış, parmak>mBamak (Aydın, Bozdoğan) vb.
genizsilleşme, 13 karakter ile yazılır. Ayrıca,
g harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'g', 'e', 'n', 'i', 'z', 's', 'i', 'l', 'l', 'e', 'ş', 'm', 'e', şeklindedir.
genizsilleşme kelimesinin tersten yazılışı emşelliszineg diziliminde gösterilir.