ikame

ikame Ar. i®¥me

a. (ika:me) esk. 1. Yerine koyma, yerine kullanma. 2. Ayağa kaldırma, ayakta durdurma. 3. Ortaya koyma. 4. sf. Yerine konulan, yerine geçen.

ikame

1) (kalıt töresi = mîrâs hukuku'nda:) a) ale'l-âde ~:yedek harcama. b) fevka’l-âde ~: son kalıtçı atama. 2) (vekillik sözleşmesinde:)başkasını kendi yerine geçirme.

ikame İng. substitution

1. Yerine koyma ya da kullanma. 2. Bir mal veya üretim faktörünün diğer bir mal veya üretim faktörü yerine kullanımı.

---

ikame için benzer kelimeler

---

ikame, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'k', 'a', 'm', 'e', şeklindedir.
ikame kelimesinin tersten yazılışı emaki diziliminde gösterilir.