ikilik

a. 1. İki değişik kullanımı veya uygulaması olma durumu: “Yaz tarifesi, kış tarifesi diye bir ikilik de gerek değildir.” -N. Hikmet. 2. Birbirine kötülük etmeye kadar varan sürekli anlaşmazlık, tefrika. 3. sf. İkisi bir arada, iki taneden oluşmuş, iki tane alabilen: İkilik cezve. 4. mec. Görüş veya düşüncede ikiye bölünmüş olma durumu, anlaşmazlık: “Kasabanın tarihi, bir bakıma ikiliklerinin tarihiydi.” -N. Cumalı. 5. esk. İki kuruşluk gümüş akçe. 6. müz. Birlik notanın yarı süre değerindeki nota.

Bir çeşit aşık oyunu.

Bazı dillerde adların, zamirlerin teklik-çokluk açısından iki varlığı iki nesneyi belirtmesi, çekimli fiilerde iki kişiyi göstermesi. İkilik şekli Arap, Yunan ve Sanskrit gibi dillerde var olan bir şekildir. Dilimizde ikilik yoktur. Yalnız Türkçeye Arapçadan girmiş olan bazı eski kelimelerde veya Osmanlıca metinlerde göze çarpar. -An ve -Ayn ekleri ile kurulur. Ar. taraf-eyn "iki taraf", ebe-v-eyn "ana-baba", harem-eyn "Mekke ve Medine", kamer-eyn "ay ve güneş", devlet-eyn-i fahîm-eteyn "iki büyük devlet" vb. || Arapçada ikilik, çekimli fiilerde de kurallı olarak kullanılmaktadır: kete-bâ "iki erkek yazdı", ketebetâ "iki kadın yazdı"; ketebtümâ "iki erkek veya iki kadın yazdınız", tektübâni "iki erkek veya iki kadın yazarsınız" gibi.

1. Osmanlı ülkelerinde bir ara kullanılan gümüş ve bakır karışımı paranın adı. 2. (dichotomy) Değişim oranının iç piyasada emek değer yasasınca, uluslararası piyasada karşılıklı istem yasasınca belirlenmesine dayanan ve J. S. Mill tarafından ileri sürülen görüş. 3. bk. klasik ikilik

Sinema/TV. İki kilovat gücünde toplayıcı ışıldak.

Osmanlı ülkelerinde bir ara kullanılan gümüş ve bakır karışımı paranın adı.

ikilik için benzer kelimeler

ikilik, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'k', 'i', 'l', 'i', 'k', şeklindedir.
ikilik kelimesinin tersten yazılışı kiliki diziliminde gösterilir.