ilişki

a. 1. İki şey arasında karşılıklı ilgi, bağ, münasebet, temas: “Arkadaşlık ve dostluk şeklinde bile bir ilişki aramadığını kesinlikle anlatacaktı.” -H. E. Adıvar. 2. Bağlantı, temas: Kar yağınca köylerle ilişki kesildi.

Et sucuğu.

bk. birlik

münâsebet, borç .~ si: borç münâsebeti.

Değişkenler arasında aynı ya da ters yönde karşılıklı bir ilginin bulunması. Bu ilişki, neden-sonuç ilişkisi olabildiği gibi başka bir etkenin etkisi ile birlikte değişme ilişkisi de olabilir.

Olaylar ve nesneler arasında var olan karşılıklı bağlılık.

Birlikte oluşan ya da birlikte değişme gösteren olaylar arasında kavramsal olarak kurulan bağ.

Eğretilemede, gerçekle eğretilenen arasındaki ilgi.

ilişki için benzer kelimeler

ilişki, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, i harfi ile başlar, i harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'i', 'l', 'i', 'ş', 'k', 'i', şeklindedir.
ilişki kelimesinin tersten yazılışı ikşili diziliminde gösterilir.