kapan
(I) a. 1. Bazı hayvanları yakalamak için kullanılan, hayvanın ayağının değmesiyle işleyen tuzak. 2. mec. Düzen, hile.
kapan Ar. ®abb¥n
(II) a. esk. Pazara satılmak üzere gelen yiyecek maddelerinin tartıldığı resmî büyük kantar ve bu kantarın bulunduğu yer.
kapan
Pazar yeri.
kapan
1. Dik kayalık yerlerdeki dar yollar, uçurum.
kapan
1. Ahır, dam. 2. Evden bodruma inmek için açılan kapak.
kapan
1. Ağır yük tartılan kantar. 2. Un tartmaya yarayan, deri kasnaktan yapılan terazi.
kapan
Kalbur kasnağına deri geçirilerek elde edilen kaplardan yapılan terazi.
kapan
Tütün fideliğini örtmekte kullanılan çavdar sapından yapılmış kapak.
kapan
Kepenk.
kapan
Kapan, eski bir terazi türü
kapan
Tuzak
< ET kapgan) Tuzakkapan Osm. kle
Tek ya da çift kolu karşısındakinin koltuğu altından geçirip ensesine bastırmak yoluna dayanan bir oyun. bk. tek kapan, çift kapan.
kapan İng. trap
Balıkların serbestçe içeri girdikleri fakat dışarı çıkmalarına engel olan av aletleri.
kapan
Osmanlılar döneminde yiyecek ve giyecek eşyanın toptan satıldığı yer: Unkapanı, Yağkapanı, Balkapanı gibi.
kapan İng. Trap
Katmansal ya da yapısal bir engelin bulunması yüzünden, bir hazne kayaç içindeki petrol ya da gazların tutulduğu yer.
kapan
Büyük terazi
kapan için benzer kelimeler
kapan, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'p', 'a', 'n', şeklindedir.
kapan kelimesinin tersten yazılışı napak diziliminde gösterilir.