karabaş

karabaş

a. (kara'baş) 1. Rahip. 2. Bir hücreli özel bir asalağın, hindinin karaciğerine yerleşerek yaptığı, büyük ölçüde ölümlere yol açan kümes hastalığı. 3. mec. Evlenmemiş, evlenmek istemeyen erkek. 4. bit. b. Ballıbabagillerden, çiçekleri mavi veya menekşe renginde başakçıklar durumunda olan güzel kokulu bir bitki (Lavandula stoechas). 5. hlk. Çoban köpeği. 6. hlk. Kışa dayanıklı sert buğday.


karabaş

Papazlıkla, başpapazlık arasında bir rütbe.


karabaş

1.bk. karabaşak-1. 2. Pancar. 3. Bir cins ot. 4. Mısırlarda olan bir mantar.


karabaş

Çitlembik kuşu.


karabaş

İçi boş çürük : Bu sene fındıklarda çok karabaş var


karabaş

Kışa dayanıklı sert buğday


karabaş

Evlenmemiş erkek.


karabaş İng. blackhead

Birgözeli özel bir asalağın hindi karaciğerine yerleşerek meydana getirdiği, büyük ölçüde ölümler doğuran evecen kümes hastalığı.


Karabaş Köken: T.

Cinsiyet: Erkek 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.


Karabaş

Diyarbakır ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.


Karabaş İng. Karabas Dog

Kangal köpeği


karabaş için benzer kelimeler


karabaş, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'r', 'a', 'b', 'a', 'ş', şeklindedir.
karabaş kelimesinin tersten yazılışı şabarak diziliminde gösterilir.