karabaş
a. (kara'baş) 1. Rahip. 2. Bir hücreli özel bir asalağın, hindinin karaciğerine yerleşerek yaptığı, büyük ölçüde ölümlere yol açan kümes hastalığı. 3. mec. Evlenmemiş, evlenmek istemeyen erkek. 4. bit. b. Ballıbabagillerden, çiçekleri mavi veya menekşe renginde başakçıklar durumunda olan güzel kokulu bir bitki (Lavandula stoechas). 5. hlk. Çoban köpeği. 6. hlk. Kışa dayanıklı sert buğday.
karabaş
Papazlıkla, başpapazlık arasında bir rütbe.
karabaş
1.bk. karabaşak-1. 2. Pancar. 3. Bir cins ot. 4. Mısırlarda olan bir mantar.
karabaş
Çitlembik kuşu.
karabaş
İçi boş çürük : Bu sene fındıklarda çok karabaş var
karabaş
Kışa dayanıklı sert buğday
karabaş
Evlenmemiş erkek.
karabaş İng. blackhead
Birgözeli özel bir asalağın hindi karaciğerine yerleşerek meydana getirdiği, büyük ölçüde ölümler doğuran evecen kümes hastalığı.
Karabaş Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karabaş
Diyarbakır ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karabaş İng. Karabas Dog
Kangal köpeği
karabaş için benzer kelimeler
karabaş, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, ş harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'r', 'a', 'b', 'a', 'ş', şeklindedir.
karabaş kelimesinin tersten yazılışı şabarak diziliminde gösterilir.