karagöz
a. (kara'göz) hay. b. 1. İzmaritgillerden, 25-30 santimetre uzunluğunda, enli, boz renkli, beyaz etli bir balık (Sargus sargus). 2. mec. Güldürüp eğlendiren kimse.
karagöz
Hindiba.
karagöz
1. Ebegümeci. 2. Börülce. 3. Fasulye. 4. Başı kara bir çeşit buğday. 5.bk. karagavuk. 6. Bir çeşit çiçek.
karagöz
Nohuttan büyük meyveleri yenen, odunu çok sağlam olan bir cins ağaç.
karagöz
1. Çok yağmurdan tarlalarda olan içi su dolu çöküntü. 2. Su yolunda çıkan patlak, su çıkan yer.
karagöz
Kilim dokumalarında kenar süsü olarak kullanılan bir çeşit motif.
karagöz Osm. hayal, lûb-i hayal zıll-ı hayal, şehbazî, suretbâzî
1. Bilinen gölge oyunu. 2. Bu oyunun baş kişisi: Karagöz. Medrese adamı olan Hacivat'a karşılık öz Türk halk adamının simgesi.
Karagöz
öz. a. (kara'göz) 1. Deve derisinden veya mukavvadan kesilip boyanmış insan biçimlerini beyaz bir perde üzerine arkadan ışık vererek yansıtma yoluyla oynatılan oyun. 2. Bu oyunda halk görüşünü ve duyuşunu veren kimse.
Karagöz Köken: T.
Cinsiyet: Erkek 1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşıCinsiyet: Kız 1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı.
Karagöz
Ağrı ili, Taşlıçay ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Balıkesir ili, Gökçedağ bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Balıkesir ili, Kepsut ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Çorum ili, Cemilbey bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Çorum ili, İskilip ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Diyarbakır ili, Bismil ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Erzurum ili, Karaköprü bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Hatay ili, Uluçınar bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Kahramanmaraş ili, Afşin ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Malatya ili, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz
Tunceli ili, Kırmızıköprü bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
Karagöz İng. Karaghioz
1. Türk gölge oyununun iki eksen kişisinden biri. Dışadönük, içi dışı bir, olduğundan başka gözükmeyen, yoksul bir halk tipidir. Halkın sağduyusunu ve törelerini yansıtır. Hacivat'ı dolandırmak gibi küçük kusurlar onda hoş görülür, çünkü o, ortağı tarafından daha büyük ölçüde dolandırıldığının farkındadır. Dürüst ve açıksözlüdür. Sürekli geçim derdinde olan Karagöz, ekmek parası için sevmediği ve beceremediği işleri yapmak zorunda kalır. Cesur ve gözüpektir. Dilencilik yapmaz, emeği karşılığı para kazanmak ister. Parası olduğunda gönlü yüce, eli açıktır. Çabuk kanan, çocuksu bir iyimserliği vardır. Tecimden hiç anlamaz. Gerçekçidir, hayal kurmaktan hiç hoşlanmaz. Her kalıba giremediği, dalkavuk ve çıkarcı olmadığı için kapılar yüzüne kapanır. Ama onun bu dürüstlüğünden hoşlanan mert kişiler de vardır, örnek : Tuzsuz Deli Bekir ya da Matiz, onun toksözlülüğünden ve yiğitliğinden hoşlandıkları için başkaları arasından yalnızca onu bağışlarlar. Hacivat ile aralarında sürekli bir işçi-işveren ilişkisi görülür. 2. Adını baş oyun kişisi Karagöz'den alan Türk gölge oyunu.
karagöz için benzer kelimeler
karagöz, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, z harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'a', 'r', 'a', 'g', 'ö', 'z', şeklindedir.
karagöz kelimesinin tersten yazılışı zögarak diziliminde gösterilir.