karakol

a. 1. Güvenliği sağlamakla görevli kimselerin bulunduğu yapı: “O işleri bu saatte karakolda bulunan küçük memurlar bilmez.” -R. H. Karay. 2. tar. Güvenliği sağlamak amacıyla dolaşan polis, jandarma veya asker topluluğu, kol, kulluk, devriye.

Asmanın dibindeki eski dallar.

Yüklenen arabanın gitmesine engel olmak için iki küçük, bir büyük direkle yapılan engel.

1. Hükümetçe silâhlı olarak dolaştırılan türlü güvenlik kuvvetleri. 2. Güvenlik kuvvetlerinin yerleşmiş bulundukları konut.

karakol için benzer kelimeler

karakol, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'r', 'a', 'k', 'o', 'l', şeklindedir.
karakol kelimesinin tersten yazılışı lokarak diziliminde gösterilir.