karamak

karamak

(-i) hlk. 1. Hor görmek: “Merhametin çoktur beni karama / Beni görüp mah yüzünü bürüme” -Karacaoğlan. 2. Karalamak, kara çalmak, lekelemek. 3. Kötülemek, yermek.

karamak

1. Birisinin arkasından kötü konuşmak, kötülemek. 2. Mızıkçılık etmek.

karamak

İyi görmek için dikkatle bakmak.

karamak

Dolup taşmak.

karamak

Karıştırmak.

karamak

1. Hor görmek, meyus, mahzun etmek. 2. Lekelemek, karalamak. 3. Zemmetmek

---

karamak, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'r', 'a', 'm', 'a', 'k', şeklindedir.
karamak kelimesinin tersten yazılışı kamarak diziliminde gösterilir.