karın

a. 1. İnsan ve hayvanlarda gövdenin kaburga kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi: “Şuursuz bir acele ile mahmuzlarını atının karnına vurdu.” -Ö. Seyfettin. 2. Döl yatağı: “Fakat karnındaki çocuk da bu insanüstü erkeğin bir parçasıydı.” -H. E. Adıvar. 3. Bazı şeylerde şiş ve içi boş bölüm: Geminin karnı. Şişenin karnı. 4. Mide: “Karnım aç, elim ayağım donmuş gibi.” -H. E. Adıvar. 5. mec. İç, gönül, akıl, kafa: Ben senin karnındakini ne bileyim? 6. mec. Ahlaki açıdan kabul edilemeyen şeyleri kabullenme. 7. fiz. Gelen ve yansımış dalgaların girişimiyle oluşan duraklı dalgalarda en büyük genlikte titreşen noktalar.

Yürek, iç: Sadıkla yaptığı münakaşa karnında.

1. Omurgalı hayvanlarda vücudun sindirim organını içine alan, memelilerde göğüsten bir diyafram ile ayrılmış bölgesi. 2. Eklem bacaklı hayvanlarda ve bazı poliket solucanlarda vücudun arka bölgesi. 3.Tunikatlarda mide ve bağırsağı kapsayan bölge. Abdomen.

Gövdenin, kaburga alt kenarlarından kasıklara kadar olan ön bölgesi.

Durağan dalgaların en büyük genlikte kesimi.

(biyoloji)

(botanik)

(botanik fizik)

(biyoloji)

(biyoloji)

1. Omurgalı canlılarda vucudun sindirim kanalını içine alan, memelilerde ise göğüsten bir diyaframla ayrılmış bölgesi. 2. Eklem bacaklılarda ve bazı poliketlerde vücudun arka bölgesi, abdomen.

anat. Sindirim organları, karaciğer ve böbreklerin içinde bulunduğu ve göğüs boşluğundan bir diyaframla ayrılan vücut boşluğu, abdomen.

(karşılık: abdomen): 1. Omurgalı hayvanlarda, vücudun, sindirim organını içine alan bölgesi, 2. Eklembacaklı hayvanlarda ve bazı kurtlarda vücudun ard bölgesi.

(karşılık: ventral), (Lat. venter = karın): Bir hayvanın ya da onun bir parçasının alt yüzeyi.

Mide

karın için benzer kelimeler

karın, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, n harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'r', 'ı', 'n', şeklindedir.
karın kelimesinin tersten yazılışı nırak diziliminde gösterilir.