karmaşa

karmaşa

a. 1. Karmaşık olma durumu: “Rafların üst katlarında düzenli düzenli sıralanmış kitaplar, alt katlara doğru bir karmaşa hâlini almış.” -A. Ağaoğlu. 2. ruh b. Kişiliğin oluşma ve gelişme evrelerinde ortaya çıkan ve ömür boyu davranışları etkileyebilen bilinç dışı dürtü ve güdüler bütünü, kompleks: “Nihayet toplumsal çöküşün birey üzerinde yarattığı düşünsel, duyumsal karmaşaya geçilir.” -S. İleri.


karmaşa

bk. çatışma


karmaşa İng. complex

Bilinçaltına itilen birçok tutum, duygu ve anıların etkisi altında oluşan ve çok kez sinirli davranışlarla sonuçlanan ruhsal durum.


karmaşa İng. complex

Ruhsal çözümcülere göre hastalıklı davranışları ortaya çıkaran, baskıya alınmış, coşkusal yanı ağır basan bir düşünü dizgesi. (Genellikle ortak coşkusal bağları bulunur, birisi bilince çıkınca ötekileri de onu izler.)


karmaşa

bk. karmaşık.


karmaşa, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'r', 'm', 'a', 'ş', 'a', şeklindedir.
karmaşa kelimesinin tersten yazılışı aşamrak diziliminde gösterilir.