karmaşık

karmaşık

sf. 1. İçinde aynı cinsten birçok öge bulunan, birbirine az çok aykırı birçok şeyden oluşan, mudil: “Bu çeşitten karmaşık soruları bir çırpıda çözmeye kalkışacak değilim buracıkta.” -N. Uygur. 2. kim. Çözeltide kendisini oluşturan parçalara iki yönlü olarak ayrışan (iyon veya birleşik), kompleks. 3. tekno. Üstün teknolojisi olan, sofistike. 4. mec. Ögelerinin veya gerekli işlemlerin sayısının çokluğu, çeşitliliği yüzünden anlaşılması, yapılması güç olan, komplike. 5. mec. Anlaşılması güç olan (durum), sofistike.


karmaşık Fr. Métis
karmaşık İng. complex
karmaşık İng. complex

İki özdeciğin pek güçlü olmayan kuvvetlerle bir arada tutulmasından oluşan az kalımlı bileşik.


karmaşık İng. complex

1. Yalın olmayan.2- Çözeltide kendisini oluşturan parçalara iki yönlü olarak ayrışan bir yükün ya da bileşik.


karmaşık Osm. mu'dil

(kimya)


karmaşık İng. complex

kimya: Görünüşte doymuş olan özdecik ya da yükünün, birleşerek kimyasal özelliklerini yitirmeksizin oluşturdukları bileşik.


karmaşık Osm. mudil

Anlaşılması güç (yazı).


karmaşık için benzer kelimeler


karmaşık, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, k harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'a', 'r', 'm', 'a', 'ş', 'ı', 'k', şeklindedir.
karmaşık kelimesinin tersten yazılışı kışamrak diziliminde gösterilir.