kesit

a. 1. Bir şey enlemesine veya boylamasına kesildiğinde ortaya çıkan yüzey: Ağacın kesiti. 2. Bir toplumun bölümü, kesim. 3. Ayırıcı özellikleriyle belirlenen süreç: “Bu süreç, bu çok önemli yaşam kesiti bilinmez olarak kalacak.” -S. İleri. 4. mat. Bir cisim düz olarak kesildiğinde ortaya çıkan düzlemin biçimi, makta: Bir kürenin her kesiti daire biçiminde olur.

Kestirme, kısa (yol vb.).

Öksüz, kimsesiz.

Kalker.

Mikroskopta incelemek üzere hazırlanmış ince doku tabakaları.

Büyük ölçekli haritalarda, eşyükselti eğrilerinden yararlanarak, istenilen iki nokta arasında yeryüzü biçimlerini ve içyapısını gösteren yandan görünüş.

(Mimarlık) Bir yapının enine ya da boyuna dikey olarak kesildiği düşünülerek, yapının yan duvarını, döşeme kalınlıklarını, odaların yüksekliklerini ve benzeri ölçüleri vermek için yapılan çizim. Kesitler enine olursa enine kesit, boyuna olursa boyuna kesit denir.

Bir katı öyutun bir düzlemle kesişimi.

(matematik)

Yunan ve Lâtin tartısında durak, ki dizenin ortasına doğru belli bir adımın içinde bir kelimenin bitmesiyle meydana gelen kesintiden ibarettir. Bu kesinti uzun veya vurgulu bir heceden sonra olursa ERİL (Masculine), kısa veya vurgusuzdan sonra olursa DİŞİL (Féminine), üçüncü, beşinci ve yedinci yarım adımdan sonra geldiğine göre ÜÇÜNCÜ YARIM ADIM KESİTİ (Césure trihémimère), BEŞİNCİ YARIM ADIM KESİTİ (Césure penthémimère), ve YEDİNCİ YARIM ADIM KESİTİ (Césure hepthémimère) adını alır.

metalbilim: 1. Metal bir parçada sıcak ya da soğuk işlem sonucu oluşan mekanik biçim değiştirme doğrultusuna dik olan yön. 2. bayındırlık: Bir yapı tasarında, katların derinlik ve yüksekliklerini belirtecek biçimde çıkarılan enine ya da boyuna yanay.

kesit için benzer kelimeler

kesit, 5 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, t harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'e', 's', 'i', 't', şeklindedir.
kesit kelimesinin tersten yazılışı tisek diziliminde gösterilir.