kırılma

kırılma

a. 1. Kırılmak işi: “Ancak diyince şu bilmem ne kulübüyle bilmem ne kulübünün son maçlarındaki kafa, kol, bacak kırılmasından söz açacağım sanmayınız.” -N. Hikmet. 2. mec. Yürürken salınma, nazlı yürüyüş. 3. fiz. Saydam bir ortamdan başka bir saydam ortama geçen ışının doğrultusunu değiştirmesi: “Gözlükleri pencerelerden yansıyan ışık kırılmalarıyla çevresine gökkuşağı renkleri saçıyor.” -A. İlhan.


kırılma Fr. Rupture
kırılma İng. refraction

Belirli bir ışınımın, optik bakımdan bağdaşık olmayan bir ortamda yayılma hızı değişimleriyle ya da bir ortamdan başka bir ortama geçmeyle yayılma doğrultusunu değiştirmesi.


kırılma Fr. brisure, fracture

Özellikle Gotça'da bazı açınıkların, kendi yakınlarındaki bir takım belli seslerin etkisiyle değişmesi.


kırılma İng. refraction

Bir ortamdan başka bir ortama geçen ışığın yol değiştirmesi.


kırılma İng. refraction

Işının, yoğunlukları değişik iki ortamın birinden ötekine geçerken doğrultusunu değiştirmesi olgusu.


kırılma İng. refraction

Işık demetinin yönünün, içine girdiği ortam tarafından değiştirilmesi.


kırılma İng. fracture

Gerilim uygulanan bir özdeğin, iki ya da daha çok parçaya ayrılacak duruma girmesi olayı.


kırılma Osm. inkisâr

(fizik)


kırılma

bk. çatlak.


kırılma İng. refraction

Sinema/TV. Bir ışının, saydam bir ortamdan öbürüne eğik olarak geçerken doğrultusunun değişmesi.


kırılma İng. refraction

1. fizik: Işının, yoğunlukları değişik bir ortamdan, başka bir ortama geçerken doğrultusunu değiştirmesi olayı. 2. optik: Saydam bir ortamdan öbürüne geçerken ışık doğrultusunda görülen değişim.


Kırılma Osm. İnkisar
Kırılma Osm. İnkisar

kırılma için benzer kelimeler


kırılma, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, a harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ı', 'r', 'ı', 'l', 'm', 'a', şeklindedir.
kırılma kelimesinin tersten yazılışı amlırık diziliminde gösterilir.