kıyı
a. 1. Kara ile suyun birleştiği yer: Kandilli akıntısını geçiyoruz. İşte Küçüksu kasrı, kıyıda bembeyaz gülüyor. -Y. Z. Ortaç. 2. Kenar, periferi. 3. den. Sahil: Kıyılardan gelen rüzgârlar, denizin küçücük dalgacıklarıyla oynaşıyorlar. -E. M. Karakurt. 4. mec. Issız, tenha yer.
kıyı Fr. Bord
kıyı Fr. Ourlet
kıyı Fr. Manchette
kıyı Fr. Limbe
kıyı
1. Sınır : Kıyılı bağ. 2. Duvar, bahçe duvarı : Evlerimizin arasındaki duvar yıkıldı.
kıyı
Çit.
kıyı İng. border
kıyı İng. coast
Karanın deniz boyunca uzanan bölümü.
kıyı İng. edge
Kuşak izgesi gibi bir girişim ya da kırınım kuşağı çizgi dizgesinin sınır dalga boyu.
kıyı İng. seacoast, seashore
Denizlerin, yapay ve doğal göllerin kıyı çizgisi boyunca uzanan kara parçası.
kıyı Osm. sâhil
(coğrafya)
kıyı İng. coast
Kıyı çizgisi ile kıyı kenar çizgisi arasındaki alan.
kıyı için benzer kelimeler
kıyı, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca,
k harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'k', 'ı', 'y', 'ı', şeklindedir.
kıyı kelimesinin tersten yazılışı ıyık diziliminde gösterilir.