küme

a. 1. Tümsek biçimindeki yığın. 2. Birbirine benzer veya aynı cinsten olan şeylerin oluşturduğu bütün, takım, öbek, grup: “Tarla kuşları Mustafa'nın sabanı altından yeni kurtulmuş olan kaba çığır üzerine kümeyle konarak buldukları tohumlara gaga çalmakta idiler.” -N. Nâzım. 3. Tomar. 4. eğt. Bir sınıfta öğrencilerin, belli bir eğitim ve öğretim amacıyla bir süre için oluşturdukları takım veya öbek. 5. sp. Takımların durum ve nitelikleri göz önünde bulundurularak belli sayıdaki takımdan oluşturulan topluluk, lig. 6. sp. Koşularda, kendiliğinden oluşan yarışçı gruplarının her biri.

Cevizli sucuk.

Keklik vb. kuşları avlamak için çalı çırpıdan yapılan, avcının gizlenmesine yarayan yer, barınak

1. Bostan ve bağ bekçisinin kulübesi. 2. Ağaçtan ya da taştan yapılan avcı kulübesi. 3.bk. köme (III)-1.

Gömülmüş zeytin yığını.

Topluca kır eğlencesi.

Takımların durum ve nitelikleri göz önünde bulundurularak Ayaktopu Birliğince belli sayıdaki takımdan oluşturulan topluluk.

bk. takım

1. Deneyim ya da çözümleme için birtakım birey, nesne ya da gözlemlerden oluşan topluluk. 2. Bir okulda, bir derslikte öğrencilerin belli bir eğitim ya da öğretim amacıyla bir süre için oluşturdukları takım ya da öbeklere verilen ad.

Aynı yapıdaki öğelerden oluşan topluluk.

bk. yıldız kümesi.

Belli bir amaç için, bir arada kullanılan halkbilim ürünleri, bk. küme masal, hayvan öyküncesi.

(Çok değişkenli istatistik) Bir evren'in birbirine komşu olan öğelerinin oluşturduğu öbek.

Aralarında karşılaşmalar yaparak, bir üst duruma geçecek olan aynı basamaktaki dönüde yer alan en az 4, en çok 10 yarışmacıdan ya da takımdan kurulu dizi.

Belirli bir p önermesini gerçekleyen tüm x öğelerinden oluşan varlık. Simgesi : {x : p(x)}

1.Sezgisel anlamda, belirli nesnelerden oluşan bir topluluk.2.Zermelo- Fraenkel-Skolem türünden aksiyomatik sistemlerde temel tanımsız kavram.3.Neumann-Bernays-Gödel türünden aksiyomatik sistemlerde bir sınıfa ait sınıf.

1. öbek. 2. Başka bir öbeğin öğesi olan bir öbek.Krş.. yinelgen küme, saptanır küme, sayılabilir küme, yinelgeli sayılabilir küme, bağıntı, izerge, kümeler kuramı, sayı, sıralanmış n-li dizge, birleşim, kesişim, tümleyen, alt küme, üst küme, özalt küme, boş küme, evrensel küme tüketici bölümleme, denklik öbeği, dizge, birim kümesi, güç kümesi, sonsuz küme, sonlu küme.

Birden çok canlının ya da cansız nesnenin oluşturduğu topluluk.

Koşularda, kendiliğinden oluşan yarışçı gruplarının her birine verilen ad.

Belli kayaç özellikleri olan, iki ya da daha çok sayıda komşu oluşuklar topluluğundan ortaya çıkmış, bir kayaç katman birimi.

[güme, gümele, küleme]: Avcıların avlanırken kullandıkları, harmanda çalışanların barındıkları küçük kulübe ya da sığınak. (*Emirdağ -Afyonkarahisar; Yakaköy *Gelendost, Tokmacık *Yalvaç -Isparta; Başkışla *Karaman, Karacaviran *Seydişehir -Konya) [güme] : (Dereköy *Eşme -Uşak; Akbaş *Güdül -Ankara) [gümele] : (*Merzifon -Amasya) [küleme] : (*Bornova -İzmir)

küme için benzer kelimeler

küme, 4 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, e harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'ü', 'm', 'e', şeklindedir.
küme kelimesinin tersten yazılışı emük diziliminde gösterilir.