kuruntu

kuruntu

a. 1. Yanlış ve yersiz düşünce, evham: “Evlenmek kuruntusu ile satılmaya giden iki mahalle kızı sol tarafta.” -A. Gündüz. 2. Bir konuyla ilgili kötü ihtimalleri akla getirip tasalanma, işkil, evham, vesvese: “Sözü dinlenmeyen bir siyasi liderin kuruntusu seziliyordu.” -Y. K. Karaosmanoğlu. 3. Olmayacak bir şeyin olacağını sanma, vehim: “Bu davranış yersiz kuruntuların tam bir panzehridir.” -H. Taner.


kuruntu Fr. Scrupule
kuruntu Fr. Abstrait,e
kuruntu Alm. Einbildung

Temelsiz sanı. (Ör. İnsanın kendisi ve kendi değeri üzerine olan boş kanısı.)


kuruntu için benzer kelimeler


kuruntu, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca, k harfi ile başlar, u harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'k', 'u', 'r', 'u', 'n', 't', 'u', şeklindedir.
kuruntu kelimesinin tersten yazılışı utnuruk diziliminde gösterilir.