oluşum

a. 1. Oluşma işi, teşekkül, teşkil. 2. gök b. ve jeol. Katman, kütle, gök cismi vb.nin biçimlenme süreci.

1. Belli bir varlık kazanma, oluşma süreci. 2. Herhangi bir varlığın zamanla belli bir biçime ve yapı özelliğine kavuşması. 3. Kişinin belli bir eğitim sürecinde kazandığı niteliklerin tümüne verilen ad.

Kırılcaların, temel yapılarına bağlı olarak büyürken geliştirdikleri biçim.

İnsan ruhu ve düşüncesinin kültür değerlerine tam bir anlayışla, katılabilecek bir biçimde tinsel gelişmesi ve biçimlenmesi. İnsanın belli ülkülere ve belli örneklere göre yetişmesi. // Gerçek oluşum son bulmuş bir şey değil, durmadan gelişen canlı bir oluştur.

Gökcisimlerinin, canlıların doğup, biçimlenme süreci.

Bir bileşiğin öğelerinden yapılması.

1.Bir maddenin, yapısına giren öğelerden başlayarak meydana gelmesi süreci. 2.Kökeni, yaşı ve bileşimi aynı olan kayaçların meydana getirdiği bütünlük.

Bir bileşik, faz, olay, biçim ya da ürünün ortaya çıkışı.

bk. oluşma.

genel uygulayım: 1. Biçimlenme süreci (katman, kütle, gökcismi vb.). 2. Belirli bir yerbilimsel dönemde biçimlenmiş olan (katman, külte vb.).

Ayrıtsal özellikleri bulunan ya da gözlem ve bilgi konusu olan olgusal durum.

oluşum için benzer kelimeler

oluşum, 6 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, m harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 'l', 'u', 'ş', 'u', 'm', şeklindedir.
oluşum kelimesinin tersten yazılışı muşulo diziliminde gösterilir.