orantılı
sf. 1. Aralarında orantı bulunan, mütenasip: Üstelik kişilikleri, liderlik nitelikleri, güçleri ve güzellikleriyle de orantılı değildir. -C. Külebi. 2. Bir orantıyla ilgili olan: Gazetecilik de spor da o kitlelerin genel seviyesiyle doğrudan orantılıdır. -H. Taner. 3. mat. Bir niceliğin iki, üç, ... kez çoğalması veya azalması başka bir niceliğin o nispette çoğalmasını veya azalmasını gerekli kılarsa bu iki nicelik birbiriyle orantılıdır denir.
orantılı İng. proportional
orantılı Osm. mütenâsib
(matematik)
orantılı için benzer kelimeler
orantılı, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'r', 'a', 'n', 't', 'ı', 'l', 'ı', şeklindedir.
orantılı kelimesinin tersten yazılışı ılıtnaro diziliminde gösterilir.