orantılı

orantılı

sf. 1. Aralarında orantı bulunan, mütenasip: “Üstelik kişilikleri, liderlik nitelikleri, güçleri ve güzellikleriyle de orantılı değildir.” -C. Külebi. 2. Bir orantıyla ilgili olan: “Gazetecilik de spor da o kitlelerin genel seviyesiyle doğrudan orantılıdır.” -H. Taner. 3. mat. Bir niceliğin iki, üç, ... kez çoğalması veya azalması başka bir niceliğin o nispette çoğalmasını veya azalmasını gerekli kılarsa “bu iki nicelik birbiriyle orantılıdır” denir.


orantılı İng. proportional
orantılı Osm. mütenâsib

(matematik)


orantılı için benzer kelimeler


orantılı, 8 karakter ile yazılır. Ayrıca, o harfi ile başlar, ı harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise, 'o', 'r', 'a', 'n', 't', 'ı', 'l', 'ı', şeklindedir.
orantılı kelimesinin tersten yazılışı ılıtnaro diziliminde gösterilir.