organel
a. Hücre içerisinde bulunan kendi içinde özelleşmiş yapı.
organel İng. organeile
Ökaryot hücrelerde belirli bir görev yapmak üzere özelleşmiş mitokondri, çekirdek, kloroplâst vb. gibi yapıların her biri.
organel İng. organelle
Hücre içinde belirli bir görevi yapmak üzere özelleşmiş ve zarla çevrili yapılar.
organel İng. organel
Zarla çevrili, özelleşmiş hücre işlevi için gerekli enzim ve diğer elemanları içeren hücre içi yapı. Organeller çekirdek, mitokondrion, endoplazmik retikulum, lizozom, golgi cismi ve peroksizomlardır.
organel İng. organoid
(Yun. organon=aygıt): Göze organı; protoplâzmanın özel bir görev yapmak üzere farklılaşmış bir bölgesi; koful, Golgi aygıtı mitokondriyum v. b.
organel, 7 karakter ile yazılır. Ayrıca,
o harfi ile başlar, l harfi ile biter. Tüm karakter dağılımı ise,
'o', 'r', 'g', 'a', 'n', 'e', 'l', şeklindedir.
organel kelimesinin tersten yazılışı lenagro diziliminde gösterilir.